Het thema van vandaag is “Dromendag”. De wildste of meest ambitieuze dromen, maar ik ga het eerder hebben over een vervlogen droom.

Mijn vakantiejob speelde zich steeds af op BruCargo, de luchthaven voor vrachtverkeer. Van ’s morgens tot ’s avonds tussen de vliegtuigen. Bij het opstijgen begon ik steevast te dromen…

Nee, ik wilde geen piloot of air hostess worden. Waar ik wel van droomde was animatrice worden. Of een hostess die de vakantiegangers op de luchthaven begroet, ophaalt en ze naar hun hotel brengt.

Ik had mezelf voorgenomen om na m’n studies – indien ik niet meteen werk vond – mij in te schrijven bij een tour operator om hostess en/of animatrice te worden. Ik droomde er dan van dat ik op de luchthaven met m’n kaftje zou staan zwaaien (waar de tour operator opstaat) om de passagiers te begroeten. Hoe ik de mensen wegwijs maak in het vreemde land & hen excursies aansmeer. Hoe ik steeds het aanspreekpunt zou zijn voor als de vakantiegangers problemen zouden hebben tijdens hun verblijf. Of hoe ik de vakantiegangers probeer te animeren als ze liggen te genieten van de zon, met een spelletje Bingo ofzo :-)

Maar hostess/animatrice zijn is meer dan enkel de toeristen wegwijs maken in het vakantieparadijs. Het betekent ook veel reizen, de wereld ontdekken, nieuwe culturen ontdekken en mensen leren kennen.
Als animatrice woon je voor een bepaalde tijd in een zonovergoten vakantiebestemming, je leeft er samen met de plaatselijke bevolking. Dat moet toch geweldig zijn?

Terug naar de realiteit, ik nam een job aan – op BruCargo – en begon aan mijn leven na m’n studies. En zo werd dit een vervlogen droom. Als ik wil weten hoe het er werkelijk aan toe gaat tijdens de maanden van een “saisonnier”, vraag ik dat gewoon aan #hetlief. Want hij heeft dat wel gedaan. En zo dromen we een beetje samen. Hij kijkt terug op de tijd die hij als animator in een ver land heeft beleefd, ik droom dan even dat ik met m’n plakske van mijn eventuele werkgever zwaai naar toeristen die net arriveren.